In een herstructureringsgebied in Hengelo realiseerde het Regionaal Opleidingencentrum (ROC) van Twente een nieuw gebouw rond de werkhal van de voormalige ijzergieterij Stork, een gemeentelijk monument. De enorme, bijna kathedrale hal geeft het nieuwe onderwijscomplex een 'ziel' en maakt dat leerlingen en docenten zich kunnen identificeren met deze plek. Door de hal in te richten als openbare ruimte is het gebouw stevig verankerd in de stad.

LEVS architecten transformeerde een stolpboerderij op de zuidgrens van Den Helder tot een justitiële jongereninrichting. Van de in erbarmelijke staat verkerende boerderij kon uiteindelijk alleen de houten hoofddraagconstructie gered worden van de sloop; deze draagt nu een nieuwe stolp met moderne elementen. Dankzij deze herbestemming bleef niet alleen het beeldbepalende silhouet van het gebouw behouden, maar ook de functie van het boerenbedrijf.

De Lichttoren in Eindhoven, ooit gloeilampenfabriek op een omsloten bedrijfsterrein, is 'teruggegeven' aan de Eindhovenaren. Het herbestemde fabrieksgebouw vormt nu samen met contrasterende nieuwbouw een veelzijdig complex waar wordt gewoond, gewerkt en gerecreëerd - en dat alles rond een stedelijk plein.

De voormalige Laurens sigarettenfabriek in Den Haag is gerenoveerd tot een verzamelgebouw voor culturele bedrijvigheid. De gemeente, verantwoordelijk voor de herontwikkeling, had van meet af aan een duidelijke visie op het gebouw. Het moest een omgeving worden waarin creativiteit en innovatie gestimuleerd worden, waar bedrijven kunnen profiteren van elkaars aanwezigheid. Kruisbestuiving was het kernwoord.

Een los hoes is een zeldzaam regionaal boerderijtype dat uit één grote ruimte voor wonen en veestalling bestaat. In 1936/1937 werd het met sloop bedreigde los hoes Groot Bavel verplaatst van De Lutte naar de tuin van Rijksmuseum Twenthe in Enschede, waar het in het kader van een werklozenproject opnieuw werd opgebouwd. Bijzonder aan dit los hoes zijn de eiken ankerbalkgebinten, een onbeschoten kap met strodokken tussen de pannen, houten topgevels van boerentimmerwerk en de baksteenvulling die in de buitenwanden is aangebracht.

Het Zeepaert in Dordrecht is een van de best bewaarde gotische woonhuizen in Nederland. Het stamt uit 1495 en is gebouwd op de restanten van een stenen huis uit 1300. Eigenaar Vereniging Hendrick de Keyser restaureerde het gebouw: het voorhuis met zijn rijke interieur werd een representatieve ontvangst- en kantoorruimte. In het achterhuis, dat zijn bijzondere interieur grotendeels had verloren, is een eigentijds appartement ingepast.

Het luchthavengebouw is één van de laatst overgebleven luchthavengebouwen in Nederland van voor 1940. Architect Dirk Roosenburg bouwde het in een functionalistische stijl. Karakteristiek zijn de heldere opzet en indeling en de grote raampartijen met stalen kozijnen. Het luchthavengebouw was tot 1984 in gebruik. Het gerestaureerde luchthavengebouw fungeert tijdelijk als informatiecentrum voor de nieuwe Vinexwijk Meerhoven.

Het voormalige bezinningsoord Mgr. Laurentius Schrijnenhuis kreeg in 1963 een herbestemming als onderwijsgebouw en werd tussen 2000 en 2003 door Peutz Architecten en AGS Architecten & Planners getransformeerd tot een modern, flexibel en representatief kantoorverzamelgebouw. Door verhuur met een normaal huurniveau is het ook economisch rendabel. In 2003 won het gebouw de publieksprijs van de Nationale Renovatie Prijs.